Terug

Uit je hoofd in je hart klinkt leuk, maar HOE doe je dat?

Vaak heb ik mijn hoofd gebroken over deze vraag. Dat is een leuke kreet ‘volg je hart’, maar HOE doe ik dat dan?
Ik neem je mee naar dec 2012.

‘Ik ben net naar ’n prachtige locatie gereden in het bos waar we afgesproken hebben met de trainer. We werken nog niet lang samen in dit team, en zittendaarom een ‘dag op de hei’. Ik kijk ik er naar uit wat we gaan doen. Veel van mijn collega’s hebben er absoluut geen zin in. Er ligt nog veel werk dat af moet, dus deze trainingsdag past wat dat betreft totaal niet in de planning.

Voor mij voelt het anders. Nu ik de overstap heb gemaakt uit het notariaat, moet ik erg wennen aan deze organisatie. Alles is nieuw. Er wordt anders naar mensen gekeken. Voor het eerst in mijn leven en carrière heb ik met de manager stil gestaan bij mijn persoonlijke ontwikkeling. En vandaag bespreken we deze POP’s in een team dag. De trainer steekt van wal. Dit is de eerste keer dat ik hem zie en hoor praten.

Ik luister aandachtig. Wat gebeurt er toch in mij? Dit verhaal dat hij vertelt, het is net of ik het eerder gehoord heb. Het is een soort deja vu, heel gek. En ik weet, besef, voel in al mijn vezels: dit kan ik ook. Sterker nog, ik kan dit beter, en dat weet ik zeker!’

De moraal van mijn verhaal? In mijn rol als jurist was er altijd een stemmetje in mijn achterhoofd. Weet je het zeker?Heb je niets over het hoofd gezien? Alle juiste wetsartikelen genoemd en de juiste jurisprudentie geraadpleegd? Is iedereen op de juiste wijze en op tijd geïnformeerd?

Zelden wist ik het echt zeker. Het zorgde voor veel onzekerheid, stress en piekeren. Ieder dossier had ik tot in den treure in mijn handen en in mijn hoofd.

Na de re-integratie van mijn burn-out twijfelde ik. Was het het vak of het kantoor waar ik zo ongelukkig was? En dus koos ik voor een rigoureuze stap naar een totaal andere rol bij de Rabobank. En daar, in die teamtraining, wist en voelde ik: dit is wat ik wil.

Het voelde nog niet meteen als mijn roeping. Wat ik wel zeker wist is dat ik er van ‘aan’ ging. Mijn hart maakte een sprongetje.

Dus in antwoord op de vraag HOE doe je dat dan, uit je hoofd gaan? Soms overkomt het je, net als dat je verliefd wordt. Daar twijfel je ook niet over toch? Je bent verliefd op iemand, of niet. Daar kun je van alles bij bedenken, maar je hebt er een gevoel bij. Of niet.

Zo is het ook in je werk. Je bent verliefd op het vak dat je uitoefent of niet. Als je twijfels hebt, is dat een teken dat je mogelijk niet je hart volgt.

Wil jij serieus onderzoeken waar je hart een sprongetje van maakt? En dat met gelijkgestemden doen? Zonder oordeel (en oplossing!) luisteren naar elkaars verhaal en delen wat jou bezig houdt om dat gevoel te ervaren?

Meld je dan aan voor het live event dat ik samen met Maryse Spapens organiseer op 2 juni via deze link.

Of neem deel aan ons webinar op 10 mei 20.30 via deze link.